1979 Senato kısmi seçimleri yapılıyor. Erzincan da bu iller arasında idi.

Milletvekili seçimlerinde (1977), liste başı olarak, 1973 seçimlerinde olduğu gibi, halktan şimdiye dek görülmemiş ölçüde oy almıştık. Önseçim de (1977) Liste başı olarak benim oylarım, ikinci olan Lütfü Şahin’in oylarının tam İKİ katı idi. Türkiye de birinci ile ikinci arasın da, böyle iki kat fark, Liderlerin bulunduğu listelerde bile görülmüş değildi. Halkımın bana olan güveni, genel seçimlerde de büyük oy almamızı sağladı. 100 civarında köyün, bana SİLME OY verdiği görüldü.

CHP %45,39 –AP %27,89- MHP %18,84- MSP %5,87 oy almışlardı. Bir evvelki seçimden daha da güçlü çıktığımız bu seçimde de, Erzincan’ın 3 Milletvekilinin 2 sini alarak, gücümüzü kanıtlamış olduk.

1979 Senato seçimlerine, böyle bir görüntü ile başlayınca, herkes, Senato seçimlerini de CHP nin kazanacağını düşünüyordu. Doğrusu da oydu. Ama önseçimi kazanan adayımızın, önseçimden sonraki tavırları, beni ve halkımızı çok olumsuz etkilemeğe başladı. Partimiz için yararlı olmayacak bir dua ya AMİN demek ve onu içime sindirmek bana göre değildi.

Ben açıkça cephe aldım ve bu aday için çalışamayacağımı, ifade etmekten çekinmedim. Seçim çalışmalarına katılmadım. Benim bu tavrımı gören çok partilimiz de, bu davranışımı destekledi. Soranlara, “Sinyalim Yeşil değil, Kırmızıdır .”yanıtını verdim. Çok tuttu.

Durumu kavrayan Genel Merkez, Erzincan’a 12 Milletvekili ve Senatör göndererek, sorunu çözmekle görevlendirdi. CHP Merkez Yönetim Kurulu Üyesi A.Haydar Veziroğlu’da, heyet başkanı olarak gelmişti. Adayın yakını olarak, beni iknada, büyük çaba gösteriyordu.

Ben ziyaretlerine gitmeyince heyet, bulunduğum Beyrut Otel’inde bana geldi.

Birlikte CHP İl binasına gittik. Akıllarınca, seçim çalışması için bana görev vereceklerdi.

İl Parti Merkezimize gittiğimde, eski Senatör Niyazi Ünsal’ın seçim gezi programının kararlaştığını gördüm ve Niyazi’nin,”Seçimde partim ve arkadaş için elimden geldiğince kendi arabamla çalışacağım. Ancak dürüst bir çalışma yaptığımı görmesi için, yanıma güvendiğiniz bir partili vermenizi istiyorum. Koşulum bu.”dediğini kulaklarımla duydum.

12 Milletvekili ve Senatör’le partililerin bulunduğu odada, İl Başkanı makamında oturan ve gelen heyetin başkanı olan, ayni zamanda CHP Genel Yönetim Kurulu Üyesi bulunan A.Haydar Veziroğlu bana dönerek,”Sayın Karsu seçimlerde katkınızı bekliyoruz; partimizin başarısı için çalışmak zorundayız. Halk sizin harekete geçmenizi istiyor, bekliyor.”Deyince bana, her zaman olduğu gibi, açık konuşmak düştü.

Cevabımı hiç kimseden çekinmeden, halkımın da yararını düşünerek ve vicdanıma danışarak verdim:

“ Arkadaşlar, adayımızın liste başı olduktan sonraki halka davranışları ve genel tavırları partimiz için olumsuzluklara neden olmuş ve kolay alabileceğimiz seçimi, büyük bir riske sokmuştur. Bu nedenle, halkla uyum sağlayamayacak bir aday için, benim çalışmam mümkün değildir. Ben bu seçimde, seçim çalışmalarına katılmayacağım. Hem de bu seçimlerde, daha önceki seçimlerde küçümsenmek istenen katkılarımın, ne ölçüde olduğu da görülmüş olacak”.

İçerikli bir konuşma yaparak, parti binasından ayrılıp otelime gittiğimde, partide bulunan vatandaşların %80 nin benimle otele geldiğini gördüm. Gözlerim yaşarmıştı. Halkım benimle beraberdi.

O günün aklıma gelen tanıklardan, şimdi sağ olanlar, Allah uzun ömür versin (Hasan Ağırgöl,  Tacım Demir, Mustafa Tunç, Halil İbrahim Erdoğan ve eski senatör Niyazi Ünsal)

Ben parti binasından ayrıldıktan sonra Niyazi Ünsal’ın da, “Nurettin Karsu seçim çalışmalarına katılmıyorsa bende katılmıyorum .”Dediğini öğrendim.

Bu seçim çok sönük geçti. Katılım azaldı, parti oyları % 45,39 dan, %26 lere düştü.

Senato seçimlerini AP kazandı. AP İl Başkanı Senatör oldu.

Seçimler bitmiş olduğundan, kimsenin heves etmediği, boş kalan AP İl Başkanlığı’na vekâlet etmek Yıldırım Akbulut’a kalmıştı. (12 Eylül İhtilali olacak, Turgut Özal parti kuracak, Erzincan’dan AP Parti Başkan Vekili ve yasaklı olmayan Hal Müdürü Yıldırım Akbulut’u liste başı yapacak ve Akbulut Milletvekili olacak. Kimsenin aklının köşesinden geçmemişti.)

Benim seçimlerdeki boykotum Yıldırım Akbulut’a yaramıştı. Zira seçimleri CHP alsaydı, Yıldırım Akbulut AP nin İl Başkan Vekili olamayacak ve senatör seçilen İl Başkanı Milletvekili olacaktı. İl Başkanı varken Akbulut kimsenin aklına gelmeyecekti

1979 senato seçimlerinin zafer sarhoşluğu ile Demirel’e gidip“Erzincan’da başardık.”diyenlere Demirel,”bu başarı sizin değil, Karsu’nun partisine çalışmamasının avantajı.”diye cevapladığını, Demirel’in Milletvekillerinden Arif Tosyalı’dan duymuştum.

Seçimden sonra, seçim kaybını, karşıtlarım bir fırsat bilerek, CHP den beni ihraç ettirme çabası içine girdiler. 23/Ekim/1979 günü ANKA ajansı:” Erzincan Milletvekili Lütfü Şahin’in

Parti genel merkezine başvurarak Nurettin Karsu’nun partiden ihracını istedi.”haberini geçiyordu. Ben bu haberi Cumhuriyet Gazetesinden öğrendim ve”Ayrılmak isteyenler beni gerekçe göstermesinler.”diye yanıtladım.

Bir cumartesi sabahı, parti Genel Sekreteri Sayın Mustafa Üstündağ beni arayarak, Genel Merkeze gitmemi rica edince hemen gittim. Toplantı halinde bulunan Parti Genel Yönetim kuruluna ara verilerek, Üstündağ beni hemen odasına aldı ve konuya geçti.”Sayın Karsu Erzincan Merkez İlçe Başkanı Ali Çelik’le, İl Başkanı Hüseyin Tiryaki’yi Partiden ihraç etmek istiyoruz, ama Sayın Genel Başkan Ecevit, sizinde onayınızı almamızı istediler. Lütfen sizde kabul edin.”deyince benim yanıtım olumsuz oldu. (Aslında Tiryaki ve A.Çelik bana karşı idiler) ”Sayın Üstündağ bu arkadaşları ihraç etmeniz için önce beni ihraç etmeniz gerekiyor. O arkadaşlar, benimde karşımda olmalarına karşın, ihraçlarına olur diyemem.”yanıtımı duyan Orhan Birgit, yanıma gelerek, birazda sert bir tavırla: ”Sayın Karsu, Sayın Ecevit’in kimseye tanımadığı onurlandırıcı yetkiyi, size tanıdığını bilmeniz ve olur demeniz ve Genel Başkanımızı kırmamanız gerekir.” Israrına karşı da, olmaz diyerek, direttim ve Ali Çelik ile Hüseyin Tiryaki’nin İHRACINI ÖNLEDİM. (Tanıklar: Orhan Birgit, Orhan Akbulut, Erol Tuncer)

Onlara bunu hiçte söyleme gereği duymadım. Bundan sonra da Ali Çelik yanımda, Hüseyin Tiryaki’de hep karşımda oldu.

Bu beni ihraç etme sorunu meğerse oldukça hızlı bir evreden geçmiş. Ama benim haberim hiç olmamış. Olanları 12/Eylül/1980 İhtilalinden sonra, 16.Dönem Sivas Milletvekili Orhan Akbulut’tan öğreniyorum:

Seçimden sonra Sayın Ecevit, Gümüşhane Milletvekili Erol Tuncer ve Sivas Milletvekili Orhan Akbulut’u çağırıyor ve Erzincan’da benim ihracımla ilgili bir rapor hazırlamalarını ve bunu çabuk ve çok gizli yapmaları talimatını veriyor. İki kişilik heyet Erzincan’da çalışmalara başlıyor.

Gerisini Sayın Orhan Akbulut’tan dinleyelim:

Erzincan’a gittik ve araştırmaya başladık. Erol Bey daha çok sağ partililerle diyaloğa girdi.

Ben daha çok CHP ye oy vermiş olan katmanlarla temasa geçtim. Halkçı kahvelere, dükkânlara girerek, halkın nabzını yokladım. Erzincan’da Nurettin Karsu’nun ne olduğunu ne yaptığını halktan öğrenmeğe çalıştım. Sonunda Nurettin Karsu’nun Erzincan da çok sevildiğini ve halkla bütünleştiğini gördüm. CHP nin aldığı oylarda Karsu’nun büyük payı olduğunu saptadım. Erol Tuncer’de bana katıldı, raporu hazırladık.

Ankara’ya dönünce Ecevit, ihraç işlemini yapmak için, acele raporu bekliyordu.

Genel Başkana gittim ve “Sayın Genel Başkanım rapor istediğinizin tam tersi çıktı. Erzincan’da CHP yi Nurettin Karsu temsil ediyor; halk onun yanında.” demem üzerine Genel Başkan hayli bozuldu ve ben yanından ayrıldım.

—Orhan Akbulut’tan bunları dinleyince, neden ihraç edilmediğimi 12 Eylül’den sonra öğrenmiş oldum.

Zaten Genel Merkez İmparatorları, benim Erzincan’daki gücümü bir türlü hazmedemiyorlardı.

Sonra yararım dokunanlar ne yaptılar biliyor musunuz?

1991 Genel Seçimlerine girip TERCİH ile kazandığım halde, yıldırım Akbulut ve Mv. Mustafa Kul gece yarısından sonra hazırlanan bir tertiple, Ali Tutu’nun tercihlerini çizdirip benim tercihlerimi aşmasını sağlayarak Ali Tutu’yu kazandırdılar. “Karsu’nun kazanmasına engel olalım” diyenler başarılı oldu; ben kaybettirildim.

ULU DİVANA havale ettim, orada sorgulanacak inanıyorum.

Nurettin Karsu